راهنمای مطالعه
هر شرکت با مقداری سرمایه اولیه ایجاد می شود و فعالیت خود را آغاز می کند و در جریان فعالیت اکثر شرکت ها به منظور توسعه و بهبود ساختار مالی خود و اجرای پروژه های مختلف سرمایه خود را افزایش می دهند و منابع لازم برای تامین مالی خود را تامین می کنند. پروژه ها این موضوع مشمول مالیات بر عایدی سرمایه می باشد.
مالیات بر افزایش سرمایه شرکت ها یکی از مواردی است که سازمان امور مالیاتی قوانین خاصی برای آن تعریف کرده است به طوری که افزایش سرمایه شرکت ها نیز مشمول مالیات بوده و نوعی مالیات بر دارایی محسوب می شود.
افزایش سرمایه شرکتها به روشهای مختلف انجام میشود و اشخاص حقوقی باید از قوانین مالیاتی در خصوص افزایش سرمایه شرکتها آگاه باشند و در مهلت قانونی به تعهدات مالیاتی خود عمل کنند تا مشمول جرائم مرتبط نشوند.
برخی از شرکت ها تحت شرایط خاصی از مالیات معاف هستند و در ادامه این مقاله به این موضوع و سایر نکات مربوط به مالیات بر عایدی سرمایه و حق تمبر اشاره خواهیم کرد.
حق تمبر چیست؟
حق تمبر شاید یک اصطلاح نامشهود باشد. با این حال، در بسیاری از منابع و همچنین در قوانین سازمان امور مالیاتی، مالیات بر عایدی سرمایه تحت عنوان «حقوق تمبر عایدی سرمایه» ذکر شده است. با این حال، حق تمبر محدود به حق تمبر در سود سرمایه نیست، انواع دیگری نیز وجود دارد.
حق تمبر یکی از انواع مالیات های مستقیم است که در کنار مالیات بر ارث جزء زیر مجموعه مالیات بر دارایی محسوب می شود. برای درک بهتر ابتدا باید بدانیم مهر چیست.
مهر کاغذی است که به اسناد مختلف اعتبار و رسمیت می بخشد. به عنوان مثال می توان به مدارک مختلف آموزشی اشاره کرد که دارای مهر بوده و تحت عنوان حق تمبر مالیات اخذ می شود.
حق تمبر عایدی سرمایه چیست؟
طبق قانون، شرکتهای تازه تاسیس تا دو ماه از زمان ثبت شرکت در اداره ثبت شرکتها فرصت دارند مالیات مربوطه را پرداخت کنند و در طول سالهای فعالیت در صورت افزایش سرمایه، باید مالیات مربوطه را پرداخت کنند. حق تمبر یا مالیات مربوطه سرمایه اضافه شده را در مهلت قانونی بپردازید تا مشمول عوارض سازمان امور مالیاتی نباشید.
افزایش سرمایه شرکت ها انواع مختلفی دارد که مالیات مربوط به هر کدام نیز متفاوت است و قوانین خاصی برای هر کدام در نظر گرفته شده است.
ماده 48 قانون مالیات های مستقیم موضوع مالیات بر افزایش سرمایه شرکت ها را به طور کلی مطرح می کند که به موجب آن «سهام و منافع مشارکت کلیه شرکت های ایرانی مشمول قانون تجارت به استثنای شرکت های تعاونی بر اساس ارزش اسمی است. از سهام یا سهام مشارکت. نیم در هزاران مشمول حق تمبر خواهد بود. کسر یکصد (100) ریال نیز صد (100) ریال محسوب می شود.
نرخ مالیات بر عایدی سرمایه شرکت ها
همانطور که گفته شد نرخ حق تمبر طبق قانون مالیات های کشور معادل نیم هزار می باشد. نحوه محاسبه مالیات با این نرخ به این صورت است که میزان سرمایه اضافه شده در نرخ مالیات مربوطه ضرب می شود که در این حالت معادل نیم هزار می شود.
برای محاسبه، مقدار سرمایه باید در نصف (0.5) ضرب شود و سپس بر 1000 تقسیم شود. بنابراین مبلغ کل افزایش سرمایه در 0005/0 ضرب می شود.
به عنوان مثال اگر شرکتی با سرمایه اولیه 100 میلیون تومان فعالیت کند و تصمیم به افزایش سرمایه 60 میلیون تومانی داشته باشد، طبق قانون موظف به پرداخت مالیات مربوطه است.
مبلغ مالیات افزایش سرمایه معادل 60 میلیون تومان به نرخ نیم هزار (0005/0) محاسبه می شود که معادل:
30،000 = 0.0005 * 60.000.000
بنابراین میزان حق تمبر افزایش سرمایه 60 میلیون تومان با نرخ نیم هزار معادل 30 هزار تومان است.
دوره پرداخت مالیات بر سرمایه شرکتها
تبصره ماده 48 قانون مدنی به مدت پرداخت مالیات بر عایدی سرمایه شرکتها در موارد مختلف اشاره دارد:
حق تمبر سهام و سهام شرکتها باید ظرف مدت دو ماه از تاریخ ثبت قانونی شرکت و در مورد افزایش سرمایه و سهام اضافی از تاریخ ثبت افزایش سرمایه در دفتر ثبت شرکت پرداخت شود. شرکت ها خدمات با لغو مهر و موم. افزایش سرمایه در مورد شرکت هایی که قبلاً سرمایه خود را به میزان پرداخت حق تمبر کاهش داده اند مجدداً مشمول حق تمبر نخواهد بود.
بنابراین طبق قانون فوق افزایش سرمایه شرکتهای عامل مشمول قانون تجارت از جمله شرکتهای تعاونی مشمول مالیات معینی می باشد.
انواع افزایش سرمایه شرکتها
افزایش سرمایه شرکت ها به روش های زیر انجام می شود که به طور خلاصه به شرح زیر است:
- افزایش سرمایه از سود انباشتهاین نوع افزایش سرمایه به روشی است که مجمع عمومی شرکت تصمیم می گیرد به جای تقسیم آن بین سهامداران که مالیات آنها نیم هزار است، قسمتی از سود کسب شده را به عنوان افزایش سرمایه به اندوخته شرکت اضافه کند. قانون در سال های اخیر برای برخی شرکت ها معافیت هایی در نظر گرفته شده است.
- افزایش سرمایه ناشی از تجدید ارزیابی دارایی ها: با افزایش ارزش دارایی های یک شرکت مانند زمین، ساختمان و تجهیزات ناشی از تورم، می توان ارزش این دارایی ها را هر چند سال یکبار به روز کرد و میزان ارزش افزوده را به عنوان سود سرمایه ثبت کرد. در سال های اخیر این مورد در مورد شرکت های بورسی و فرابورس بسیار پررنگ شده است و بسیاری از شرکت ها از همین نقطه سرمایه خود را افزایش داده اند.
- افزایش سرمایه ناشی از جریانات نقدی و مطالبات جاری سهامداران: در این روش نقدینگی یا از محل ورود پول جدید و یا از محل وصول مطالبات سهامداران وارد شرکت می شود و یکی از بهترین انواع افزایش سرمایه محسوب می شود که طبق قوانین سازمان امور مالیاتی مستلزم پرداخت آن است. مالیات به اداره مالیات اصلی.
- افزایش سرمایه ناشی از استفاده از سهام: به این ترتیب سهام یک شرکت به ارزشی بالاتر از ارزش اسمی در بازار فروخته می شود و میزان افزایش بیش از ارزش اسمی به صورت سهام جایزه بین سهامداران فعلی تقسیم می شود.
بر اساس آنچه گفته شد، در صورتی که شرکت ها معافیت مالیاتی نداشته باشند، در صورت افزایش سرمایه به یکی از روش های ذکر شده، مشمول مالیات می شوند.
جریمه عدم پرداخت مالیات بر عایدی سرمایه
در تبصره ماده 48 قانون مالیات های مستقیم، سازمان امور مالیاتی به شرکت های تازه تاسیس در مورد سرمایه اولیه حداکثر تا دو ماه پس از ثبت قانونی شرکت و سایر شرکت ها در صورت افزایش سرمایه و سهام اضافی حداکثر تا دو ماه پس از تاریخ ثبت افزایش سرمایه در اداره ثبت شرکتها برای پرداخت حق تمبر و مالیات آن مهلت داده است.
این در حالی است که اگر شرکت قبلاً میزان سرمایه خود را کاهش داده باشد، در صورت افزایش سرمایه تا مبلغی که قبلاً حق تمبر پرداخت شده است، نیازی به پرداخت مجدد مالیات مربوطه ندارید.
در صورت عدم پرداخت مالیات بر عایدی سرمایه در مدت مقرر، جریمه نقدی در نظر گرفته می شود. بر اساس ماده 51 قانون مالیات های مستقیم “در صورت تخلف از مفاد این فصل، علاوه بر اصل حق تمبر، متخلف مشمول جریمه ای مضاعف می شود.
معافیت از حق تمبر سود سرمایه”> معافیت از حق تمبر سود سرمایه
اگرچه شرکت مشمول مالیات بر عایدی سرمایه است. اما در این مورد استثناهایی وجود دارد. از جمله می توان به معافیت حق تمبر برای افزایش سرمایه در موارد زیر اشاره کرد:
1: بر اساس ماده 13 قانون مدیریت مناطق آزاد، شرکت های فعال در این مناطق به مدت 15 سال از پرداخت مالیات دارایی از جمله حق تمبر معاف هستند.
2- طبق ماده 27 قانون رفع موانع تولید، «شرکت های پذیرفته شده در بورس یا فرابورس موضوع قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران که سرمایه خود را از محل نقد افزایش می دهند. رسیدها یا مطالبات جاری سهامداران طبق ماده 48 قانون مالیاتهای مستقیم و تبصره آن از پرداخت حق تمبر معاف هستند.
3: به استناد ماده 9 قانون حمایت از شرکت های دانش بنیان؛ واحدهای پژوهشی و فناوری و مهندسی مستقر در پارک های علم و فناوری حق استفاده از مزایای مناطق آزاد از جمله معافیت حق تمبر را دارند.
4- طبق ماده 111 قانون مدنی اسلامی، تأسیس شرکت جدید یا افزایش سرمایه شرکت موجود به کل سرمایه ثبت شده شرکت های ادغام شده یا ترکیبی مشمول معافیت مالیاتی می باشد.
چه اسناد تجاری مشمول حق تمبر هستند؟
ماده 46 قانون مدنی به اسناد و مدارک تجاری مشمول حق تمبر میپردازد و میگوید: «از کلیه اسناد تجاری قابل معامله که در ایران صادر یا معامله و مورد استفاده قرار میگیرد (به استثنای اسناد مندرج در مواد 21 و 28 این قانون). اسناد مبین حق مالکیت کالا از قبیل بارنامه دریایی و هوایی و همچنین اسناد بیمه کالا، پنج هزار ریال، بارنامه زمین و صورت وضعیت مسافر، هزار ریال حق تمبر اخذ می شود. .
تبصره ماده 46 به فهرست اسناد و اوراق مشمول حق تمبر اشاره دارد و شامل موارد زیر است:
1: از کارت معافیت هر یک از مشمولانی که به طرق مختلف از انجام خدمت معاف می شوند بابت صدور کارت معافیت مذکور مبلغ ده هزار ریال.
2: از هر گواهینامه رانندگی بین المللی پنجاه هزار ریال
3: از گواهینامه رانندگی انواع خودرو به ازای هر سال اعتبار مبلغ هزار ریال می باشد.
4: هزار ریال از گزارشات و گواهینامه های دانش آموزان ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان.
5: از دایره المعارف و گواهینامه کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکتری و غیره مبلغ ده هزار ریال.
6: از گواهی ارزش آموزشی دوره های خارجی دوره ابتدایی، متوسطه و متوسطه به مبلغ بیست هزار ریال.
7: از گواهی ارزش تحصیلی دوره های فنی و حرفه ای و دانشگاهی خارجی به مبلغ پنجاه هزار ریال.
8: از پروانه مامایی یا مدرک تحصیلی دوره کاردانی و تجربی رشته دندانپزشکی به مبلغ بیست هزار ریال.
9: از پروانه های شغلی پزشکی، دندانپزشکی، پیراپزشکی، دامپزشکی و دارویی مبلغ یکصد هزار ریال.
10: دویست هزار ریال به ازای هر پلاک ترانزیت انواع وسایل نقلیه و همچنین شماره گذاری هر وسیله نقلیه ای که به طور موقت وارد کشور می شود.
11: از محل جواز تاسیس، کارت شناسایی واحدهای تولیدی و معدنی، کارت بازرگانی، پروانه وکالت و کارشناسی و سایر جواز کسب مبلغ 100 هزار ریال برای صدور و 50 هزار ریال برای تمدید آنها.