تا‌به‌حال در مسیر رسیدن به یک هدف بزرگ، ناگهان با دیواری بلند یا سنگی بزرگ وسط جاده پیشرفتتان، روبه‌رو شده‌اید؟
خبر خوب این است که تنها نیستید! همان‌طور که در بخش استراتژی جلسه هفتم «دوره ارتقا» به آن پرداخته شد، مواجهه با موانع و اتفاقات ناگوار، نه‌تنها یک احتمال؛ بلکه یک قطعیت در مسیر هر دستاورد ارزشمندی است.
از ساخت فیلم باشکوه تایتانیک با آن همه چالش‌های پیش‌بینی نشده‌اش گرفته تا پروژه‌های بزرگ و داستان‌های کارآفرینان موفق، همگی گواه بر این واقعیت که هیچ مسیر موفقی بدون سنگلاخ و پیچ‌وخم طی نشده است، دارند.
تاب‌آوری
تفاوت افراد موفق و کسانی که نیمه‌راه از تلاش دست می‌کشند چیست؟ پاسخ در یک کلمه خلاصه می‌شود: تاب‌آوری (Resilience).
تاب‌آوری، آن توانایی درونی است که اجازه می‌دهد پس از هر بحران، شکست یا اتفاق تلخ، به شرایط عادی زندگی بازگردیم. این یک «خصوصیت اکتسابی» است که می‌توان با یادگیری و تمرین، آن را در خود تقویت کرد.
راه‌های تقویت تاب‌آوری
جلسه هفتم «ارتقا»، هفت گام کلیدی برای تقویت این ویژگی حیاتی ارائه می‌دهد:
1. پذیرش: اولین قدم پذیرفتن واقعیت است، هر چقدر هم که ناگوار باشد. به‌جای انکار یا جنگیدن بی‌فایده با شرایط، مانند رویکرد هوشمندانه آقای دکتر روستا در مواجهه با بیماری، بپذیرید و دنبال راه‌های پیشروی با شرایط جدید باشید. به‌یاد داشته باشید انکار، خشم و چانه‌زنی مراحلی طبیعی هستند؛ اما هنر در گذر سریع‌تر از آن‌ها و رسیدن به «پذیرش» است.
2. خوش‌بینی فعال: پذیرفتن شرایط بد، به‌معنای تسلیم‌شدن نیست. خوش‌بینی فعال یعنی باور داشته باشیم حتی در بدترین شرایط نیز، اقداماتی وجود دارد که می‌تواند اوضاع را هرچند اندک، بهبود بخشد. برخلاف خوش‌بینی صرف، اینجا صحبت از اقدام و عمل است.
3. کنترل افکار: تسلط بر افکار، یک مهارت ارزشمند است. به‌جای غرق‌شدن در افکار منفی و داستان‌سرایی‌های بدبینانه، آگاهانه تصمیم بگیرید به چه‌چیزی فکر کنید. مفاهیمی مانند «پرزنتیسم» (تخمین نادرست احساسات آینده بر اساس حال‌حاضر) و «فوکالیسم» (تمرکز بر جزء کم‌اهمیت یک موضوع کلی) می‌توانند ما را در دام افکار منفی نگه دارند. سعی کنید سوالاتی سازنده از خود بپرسید و بر جنبه‌های مثبت تمرکز کنید.
4. اقدام سازنده: بین محرک و پاسخ ما یک فاصله وجود دارد و در آن فاصله، قدرت انتخاب واکنش با ما است. به‌جای واکنش‌های هیجانی و بی‌فایده، اقدامات سازنده انجام دهید. پس از یک اتفاق ناگوار، دنبال راه‌حل باشید و از درگیری در افکار منفی و انتقام‌جویی که فقط انرژی شما را تلف می‌کند، پرهیز کنید.
5. مراقبت از خود: در کمال تعجب، ما معمولا با دیگران همدل‌تر از خودمان هستیم. با خودتان مهربان باشید، احساسات بد خود را سرکوب نکنید و در‌صورت‌نیاز، به خودتان استراحت دهید. قهرمان واقعی کسی نیست که ناراحت نشود؛ بلکه کسی است که زمان بازگشتش به روال عادی، کوتاه‌تر است.
6. تغییر باورها: تجربیات جدید می‌توانند باورهای عمیق ما را تغییر دهند. پس از هر مانع، دنبال باورهای جدیدی باشید که شما را قوی‌تر کند. به‌یاد داشته باشید حتی در سخت‌ترین شرایط نیز می‌توان شادی و معنا پیدا کرد، همان‌طور که ویکتور فرانکل در اردوگاه کار اجباری آموخت.
7. بازگشت به روال: درنهایت، هدف این است پس از هر مانعی، هرچه سریع‌تر به روال عادی زندگی بازگردیم و مسیر اهدافمان را ادامه دهیم.
