تفاوت بین مشتری و کاربر

تفاوت بین مشتری و کاربر

برای رشد هر کسب و کاری، درک کنید تفاوت بین مشتری و کاربر در بیشتر موارد مشتری همان کاربر است، اما چند مورد وجود دارد که تفاوت قابل توجهی بین این دو وجود دارد. و درک این سوال برای تجارت بسیار مهم می شود. دریابید تفاوت های اصلی بین مشتری و کاربر این می تواند به شرکت ها کمک کند تا استراتژی های بهتر، ارتباطات حرفه ای تر، فعالیت های بازاریابی ساده و غیره داشته باشند.

مشتری و کاربر کیست؟

ابتدا بیایید بفهمیم چه کسی مشتری و چه کسی کاربر است. مشتری هر شخص حقیقی یا حقوقی است که محصولی را از فروشنده خریداری می کند. در واقع مشتری یک شخص یا واسطه بین فروشنده و کاربر نهایی است. مشتریان محصولات و خدمات را از فروشندگان خریداری می کنند و می توانند کاربر نهایی باشند. از سوی دیگر، مصرف کنندگان کسانی هستند که محصولات یا خدمات را مصرف یا استفاده می کنند. بنابراین هر شخصی که محصول یا خدماتی را خریداری می کند مشتری است و کسانی که از آن استفاده می کنند مصرف کننده هستند.

مشتریان و مصرف کنندگان چگونه متفاوت هستند؟

مشتری به شخصی گفته می شود که با انجام خریدی که مربوط به آن نیاز است به دنبال برآوردن نیاز خاصی است. در بیشتر موارد این مشتری است که در نهایت از محصول یا خدمات استفاده می کند و در نهایت کاربر آن محصول می شود. این به این دلیل است که فرد نیازها، خواسته ها، قدرت خرید، عادات خرج کردن و غیره را درک می کند. از این رو، مشتری برای رفع نیازهای خود هر محصولی را که مناسب بداند خریداری می کند و در نهایت از همان محصول استفاده می کند و در نتیجه تبدیل به یک محصول می شود. خود کاربران

با این حال، در برخی موارد مشتریان مصرف کننده نیستند. این امر به ویژه زمانی صادق است که محصولات برای نوزادان، کودکان یا افراد مسن باشد. نوزادان و سالمندان نمی توانند برای خرید اجناس مورد نیاز به بازار یا مغازه بروند. در این حالت، با وجود اینکه آنها کاربر نهایی هستند، مشتری نیستند زیرا شخص دیگری از طرف آنها آن را خریداری می کند. والدین یک کودک یا فرزندان یک فرد مسن مشتریانی هستند که از طرف آنها محصولات را خریداری می کنند. این نشان می دهد تفاوت کمی بین مشتریان و کاربران این است که در بازار وجود دارد.

نمونه هایی از مشتریان در مقابل کاربران

1. مادری به بازار می رود تا برای نوزادش چیزهایی بخرد. محصولاتی مانند پوشک، روغن بچه، پودر بچه، غذای کودک و غیره. برای بچه های کوچک هستند اما آنها نمی توانند برای خرید به سوپرمارکت یا خواربار فروشی بروند، حتی اگر کاربر نهایی باشند. بنابراین مادر یا پدر نوزاد یا کودک نوپا مشتری می شود و برای رفع نیاز کودک آن را می خرد.

2. شارژ مجدد تلفن همراه برای یک زوج سالمند نیز نمونه ای قابل تامل است. افراد مسن از تلفن های خود برای برقراری تماس های منظم استفاده می کنند. با این حال، آن‌ها احساس راحتی نمی‌کنند که به یک خرده‌فروش بروند یا آنلاین شوند و سیم‌کارت‌های اعتباری خود را شارژ کنند یا صورت‌حساب‌های ماهانه‌شان را آنلاین پرداخت کنند.

در این صورت فرزندان خردسال والدین سالمند مسئولیت رسیدگی به شارژ تلفن همراه و رسیدگی به قبوض را بر عهده می گیرند. بنابراین کودکان به مشتریانی تبدیل می شوند که این معامله را از طرف بزرگسالان خود که کاربران نهایی هستند انجام می دهند.

3. به همین ترتیب، خرید اسباب بازی یا کتاب رنگ آمیزی و غیره. برای “فرزندان” کاربر توسط “والدین” مشتری انجام می شود. همچنین خرید موبایل نو، خرید اینترنتی و …. توسط “فرزندان” مشتری به نمایندگی از “بزرگسالان” کاربر انجام می شود.

4. خرید هدیه برای یک دوست مثال دیگری است تفاوت بین مشتری و کاربر نشان می دهد. مردی به فروشگاهی می رود و برای تولد دوستش ساعتی می خرد. دوستی که ساعت را می خرد مشتری است زیرا معامله را با فروشنده انجام داده است. هنگامی که او هدیه را به دوست خود می دهد، او است که از ساعت استفاده می کند و بنابراین کاربر نهایی است.

بنابراین، این نشان می دهد که این پدیده مشتریان در مقابل مصرف کنندگان در تجارت روزمره وجود دارد. بسیاری از شرکت ها اطمینان حاصل می کنند که فعالیت های بازاریابی آنها در راستای این واقعیت است تا مشتریان را برای خرید محصولات و خدمات برای خانواده یا دوستان خود که مصرف کننده هستند جذب کنند. عمدتاً صنایعی که در تولید محصولات برای نوزادان و سالمندان یا مرتبط با محصولات و خدمات فناوری هستند این تمایز را بین مشتریان و مصرف کنندگان دارند. شرکت ها اغلب کمپین های تبلیغاتی و بازاریابی خود را به گونه ای انجام می دهند که هم مشتریان و هم مصرف کنندگان را جذب می کند و آنها را وسوسه می کند که از آنها خرید کنند.