بخش‌هایی از URL: راهنمای سریع

اگر ساختار وب سایت شما مانند یک خانه است، آدرس وب سایت شما مانند آدرس آن خانه است. محل زندگی وب‌سایت شما به صورت آنلاین را مشخص می‌کند، مشابه اینکه آدرس منزل شما محل زندگی شما در همسایگی را مشخص می‌کند و به بازدیدکنندگان کمک می‌کند تا سایت شما را به راحتی پیدا کنند. URL ها همچنین به گوگل کمک می کنند تا بفهمد صفحات وب سایت شما در مورد چیست.

چندین بخش URL وجود دارد و برای بهینه‌سازی تجربه کاربری (UX) و سئو سایت شما بسیار مهم هستند. برای کمک به درک دقیق هر بخش از URL، اجازه دهید هر یک را با جزئیات بررسی کنیم.

در زیر تصویری از بخش های اصلی یک URL آورده شده است. URL همیشه دارای یک طرح یا پروتکل، یک نام دامنه و یک مسیر خواهد بود.

با این حال، URL ها ممکن است دارای ویژگی های بیشتری نسبت به اجزای اصلی ذکر شده در بالا باشند. بیایید نگاهی جامع به ساختار URL زیر بیاندازیم.

ساختار URL

1. طرح

این طرح (که پروتکل نیز نامیده می شود) به سرورهای وب می گوید که هنگام دسترسی به یک صفحه در وب سایت شما از کدام پروتکل استفاده کنند.

امروزه، HTTPS – که مخفف Hypertext Transfer Protocol Secure است – رایج ترین طرح است. به مرورگر وب شما می‌گوید هر اطلاعاتی را که در صفحه وارد می‌کنید، مانند رمز عبور یا اطلاعات کارت اعتباری خود، رمزگذاری کند تا مجرمان سایبری نتوانند به آن دسترسی داشته باشند. این پروتکل امنیتی از بازدیدکنندگان وب سایت شما محافظت می کند و اجرای آن به رتبه بهتر سایت شما در گوگل کمک می کند. به همین دلیل است که پیاده سازی SSL در هر راهنمای فنی سئو ضروری است.

طرح‌های دیگری که ممکن است مشاهده کنید عبارتند از mailto://، که می‌تواند ارائه‌دهنده خدمات ایمیل پیش‌فرض رایانه شما را باز کند تا به شما کمک کند ایمیل را به آدرس ایمیلی که در URL وارد کرده‌اید نگاشت کنید، و ftp:// که یک پروتکل استاندارد برای انتقال فایل‌های رایانه‌ای بین یک کلاینت و یک سرور در یک شبکه کامپیوتری.

2. ساب دامنه

اگر وب سایت شما مانند یک خانه است، ساب دامنه های شما مانند اتاق های خاصی در آن خانه هستند. یک زیر دامنه در یک URL نشان می دهد که مرورگر وب کدام صفحه خاص از وب سایت شما را باید نمایش دهد. به عنوان مثال، زیر دامنه هایی مانند “وبلاگ” یا “پیشنهادها” صفحه وبلاگ وب سایت شما یا صفحه پیشنهادات را ارائه می دهند.

ساب دامنه ها همچنین وب سایت شما را به دسته های محتوای اصلی آن تقسیم می کنند و به گوگل و بازدیدکنندگان شما نشان می دهند که اطلاعات بیشتری در سایت شما وجود دارد تا فقط یک صفحه اصلی.

3. دامنه سطح دوم

دامنه سطح دوم شما (SLD) نام وب سایت شما است. به مردم کمک می کند بدانند که از سایت یک برند خاص بازدید می کنند. به عنوان مثال، افرادی که از “mlb.com” بازدید می کنند، بدون نیاز به اطلاعات بیشتر می دانند که در وب سایت لیگ برتر بیسبال هستند.

4. دامنه سطح بالا

دامنه سطح بالا (TLD) نشان می دهد که چه نوع شخصیت حقوقی به عنوان یک سازمان در اینترنت ثبت می شود.

به عنوان مثال، “.com” برای نهادهای تجاری در ایالات متحده در نظر گرفته شده است، بنابراین بسیاری از مشاغل آمریکایی با دامنه سطح بالا “.com” ثبت نام می کنند. به طور مشابه، “.edu” برای موسسات دانشگاهی در ایالات متحده در نظر گرفته شده است، بنابراین بسیاری از کالج ها و دانشگاه های آمریکایی با دامنه سطح بالا “.edu” ثبت نام می کنند.

5. دایرکتوری فرعی

یک زیر شاخه – همچنین به عنوان یک زیر پوشه شناخته می شود – به افراد و همچنین خزنده های وب کمک می کند تا بدانند در کدام بخش خاص از یک صفحه وب هستند.

برای مثال، اگر صاحب یک فروشگاه آنلاین هستید که تی‌شرت، کلاه و لیوان می‌فروشد، یکی از نشانی‌های اینترنتی وب‌سایت شما ممکن است شبیه «توجه کنید که زیر دامنه «فروشگاه» است و فهرست فرعی «کلاه» است. این بدان معنی است که این URL به صفحه کلاه ها، که زیرپوشه ای از صفحه فروشگاه است، خدمت می کند. تی شرت ها و لیوان ها از دیگر زیرپوشه های این صفحه خواهند بود.

6. بندر

پورت عددی است که برای تعیین نقطه پایانی اتصال و هدایت داده ها به یک سرویس خاص استفاده می شود. سرورهای مختلف از شماره پورت های متفاوتی استفاده می کنند. این شماره همیشه با یک آدرس شبکه میزبان، مانند یک آدرس IP مرتبط است. به عنوان مثال، یک سرور HTTP خود را با استفاده از 80 شناسایی می کند، در حالی که یک سرور HTTPS از 443 به عنوان شماره پورت خود استفاده می کند.

7. مسیر

مسیر مکان فایل یا منبعی را که کاربر می خواهد به آن دسترسی داشته باشد را مشخص می کند. در مثال زیر مسیر مشخص شده مقاله “parth-url” خواهد بود.

8. استعلام

آیا تا به حال متوجه شده اید که وقتی گوگل نتایج جستجوی شما را نمایش می دهد، علامت سوال در برخی URL ها ظاهر شود؟ این علامت سوال می گوید که یک پرس و جو خاص در حال اجرا است و برای قبل از یک رشته پرس و جو استفاده می شود. رشته کوئری پارامترهای داده ای را که از پایگاه داده یک وب سایت درخواست می شود را مشخص می کند. در ادامه به بررسی پارامترها خواهیم پرداخت.

9. پارامترها

پارامترها مقادیری هستند که در طول جستجو مورد نیاز هستند. این پارامتر می تواند یک عدد، یک مقدار رمزگذاری شده، یک عبارت جستجو یا هر داده دیگری باشد که در وب سایت یافت می شود. پارامترهای URL حاوی یک کلید و یک مقدار است که با علامت مساوی (=) از هم جدا شده اند. یک URL می تواند چندین پارامتر داشته باشد که هر کدام با علامت (&) از هم جدا می شوند.

نوشته شده، ساختار به شکل زیر خواهد بود:

https//www.hubspotexample.com/page?key1=value1&key2=value2

پارامترهای UTM برای پیگیری تلاش های بازاریابی یا تبلیغاتی شما استفاده می شود. این پارامترها که به انتهای URL ها اضافه شده اند، می توانند نحوه ورود بازدیدکنندگان به سایت شما و تعامل آنها با یک کمپین بازاریابی مرتبط را ردیابی کنند.

10. قطعات

فرگمنت ها جزء اختیاری URL ها هستند که معمولاً با هش (#) خاتمه می یابند. آنها مکان خاصی را در صفحه وب مانند یک شناسه یا ویژگی نام نشان می دهند، اما همچنین می توانند به منابع دیگری مانند پاورقی یا نوار کناری اشاره کنند.

ساختار URL: ظریف اما ضروری است

اگرچه URL ها ممکن است ساده و دلخواه به نظر برسند، اما در واقع برای UX و SEO وب سایت شما مهم هستند. و اکنون که هر یک از بخش‌های URL را می‌دانید، پست‌های وبلاگ زیر را بررسی کنید تا درباره سئو فنی بیشتر بدانید.

یادداشت سردبیر: این مقاله در ابتدا در اکتبر 2021 منتشر شد و برای کامل شدن به روز شده است.