آیا هوش مصنوعی حساس است؟ آیا هرگز می تواند باشد؟ کارشناسان وزن می کنند

در حال حاضر هوش مصنوعی همان کاری را که ما می خواهیم انجام می دهد. اما اگر به نقطه ای برسد که فقط چه کاری را انجام دهد چه آی تی می خواهم؟

هجوم طلای فعلی هوش مصنوعی ممکن است بسیاری از افراد را در مورد اینکه هوش مصنوعی در حین توسعه چه شکلی به نظر می‌رسد فکر کند.

در این پست، هوش مصنوعی حساس، اینکه چگونه ممکن است به نظر برسد و اینکه آیا باید نگران دنیایی باشیم که ربات‌ها در آن حساس هستند (همچنین با بینش علمی) را مورد بحث قرار خواهیم داد.

هوش مصنوعی هوشمند چیست؟

یک هوش مصنوعی آگاهانه می تواند مانند انسان ها احساس کند و تجربیاتی داشته باشد. هوش مصنوعی حساس از نظر احساسی باهوش، آگاه است و می‌تواند دنیای اطراف خود را درک کند و آن ادراکات را به احساسات تبدیل کند.

به طور خلاصه، هوش مصنوعی حساس مانند یک انسان فکر، احساس و درک می کند.

M3GAN، روباتی از فیلمی با همین نام، نمونه ای عالی از هوش مصنوعی هوشمند است. او احساساتی دارد و می تواند احساسات اطرافیانش را حس و درک کند، تا جایی که با یک دختر انسان دوستی برقرار می کند و در نهایت به طرز قتلی از او محافظت می کند.

نگرانی در مورد هوش مصنوعی حساس

برخی از نگرانی‌ها و پرسش‌های اصلی در مورد هوش مصنوعی از فیلم‌های علمی تخیلی، کتاب‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ناشی می‌شود که تصویر یک دیستوپیا با ماشین‌های فوق‌هوشمندی را ترسیم می‌کنند که دارای خودمختاری هستند و در نهایت جامعه‌ای با هوش مصنوعی می‌سازند که در آن انسان‌ها به سوژه‌های سازگار با آن‌ها تبدیل می‌شوند. . بسیاری از این سناریوها همچنین شامل این ماشین‌ها می‌شوند که توانایی‌های حساس را بدون دخالت انسان توسعه می‌دهند.

علاوه بر این، سوالاتی در مورد مرکز هوش مصنوعی در مورد کنترل، ایمنی و ارتباطات وجود دارد.

• کنترل – انسان‌ها می‌توانند ارتباط بین از دست دادن کنترل بر هوش مصنوعی و سایر نهادهای یادگیری ماشینی را ببینند، اگر باهوش شوند، زیرا می‌توانند خودشان فکر کنند، می‌توانند درباره استقلال خود سؤال بپرسند، و در نهایت از کنترل توسعه‌دهندگان، دانشمندان و محققان در حال حاضر رها شوند.

• ایمنی – اگر انسان‌ها کنترل هوش مصنوعی را از دست بدهند، آیا زمانی که توانایی‌های هوش مصنوعی داشت، می‌توانیم به آن اعتماد کنیم؟

• ارتباط – انسان ها توسط احساسات هدایت می شوند، در حالی که هوش مصنوعی مبتنی بر منطق است. آیا ارتباط با هوش مصنوعی به دلیل این تفاوت یک چالش خواهد بود؟

آیا هوش مصنوعی حساس است؟

برنامه های فعلی هوش مصنوعی، مانند مدل های زبان (یعنی GPT و LaMDA)، هوشمند نیستند.

الگوهای زبانی ممکن است به دلیل سبک مکالمه آنها معقول به نظر برسند، اما نکته مهم این است که آنها به این شکل طراحی شده اند.

آنها برای استفاده از پردازش زبان طبیعی و تولید زبان طبیعی برای بازتولید گفتار انسان طراحی شده اند، که ممکن است نوعی شناخت آگاهانه به نظر برسد، اما اینطور نیست. آنها نمی توانند احساس کنند، حتی کمتر احساسات را تجربه می کنند.

اگر هوش مصنوعی حساس شود چه؟ آیا هرگز این اتفاق خواهد افتاد؟

هوش مصنوعی در سال گذشته به سرعت پیشرفت کرده است، بنابراین منطقی است که فکر کنیم هوش مصنوعی هوشمند در افق است. اکثر کارشناسان موافق هستند که ما به هیچ وجه به چنین اتفاقی نزدیک نیستیم، یا اینکه هرگز اتفاق نخواهد افتاد.

از یک سو، دانشمندان و محققان ابتدا باید آگاهی را تعریف کنند که قرن ها بحث فلسفی بوده است. آنها همچنین باید این تعریف از آگاهی را در نظر بگیرند و آن را به الگوریتم های دقیقی برای برنامه ریزی در سیستم های هوش مصنوعی ترجمه کنند. احساسات، ادراکات انسانی و غیره باید به گونه ای عمیق درک شود که امکان انتقال آن دانش به یک سیستم کامپیوتری را فراهم کند.

نیر آیسیکوویتز، استاد فلسفه و مدیر مرکز اخلاق کاربردی در UMass بوستون، گفت که نگرانی مردم در مورد هوش مصنوعی بی‌اساس است: «ChatGPT و فناوری‌های مشابه، برنامه‌های پیچیده تکمیل جملات هستند – نه بیشتر، نه کمتر. واکنش‌های غیرمعمول آنها تابعی از این است که چگونه به افراد قابل پیش‌بینی اطلاعات کافی در مورد راه‌های ارتباطی ما داده می‌شود.

آیسیکوویتز فکر می‌کند که مردم بر این باورند که هوش مصنوعی حساس‌تر از آن چیزی است که به آن نزدیک‌تر است، زیرا افراد تمایل به انسان‌سازی دارند و به چیزهایی که ویژگی‌های انسانی ندارند، مانند نام‌گذاری یک ماشین یا اختصاص ضمایر به اشیا، ویژگی‌های انسانی می‌دهند.

Enzo Pasquale Scilingo، مهندس زیستی در مرکز تحقیقات E. Piaggio در دانشگاه پیزا در ایتالیا نیز این را گفت. او می گوید: ما به ماشین ها ویژگی هایی نسبت می دهیم که ندارند و نمی توانند داشته باشند.

او و همکارانش با یک ربات آبل کار می کنند که حالات چهره را شبیه سازی می کند. او می‌گوید: «همه این ماشین‌ها، در این مورد هابیل، به گونه‌ای طراحی شده‌اند که شبیه انسان باشند، اما من احساس می‌کنم که می‌توانم قاطعانه بگویم، «نه، مطلقاً نه». به همان اندازه که باهوش هستند، نمی توانند احساسات را احساس کنند. آنها طوری برنامه ریزی شده اند که قابل باور باشند.»

او می افزاید: «اگر ماشینی ادعا می کند می ترسد و من آن را باور می کنم، این مشکل من است!

هوش مصنوعی هوشمند بخشی از آینده نه چندان نزدیک است.

این ممکن است به درک دوردست بودن هوش مصنوعی هوشمند با دانستن اینکه امروز کجاست کمک کند. از بین چهار نوع هوش مصنوعی، امروزه همه سیستم ها بخشی از دو نوع اول هستند: هوش مصنوعی واکنشی یا با حافظه محدود.

نوع بعدی تئوری هوش مصنوعی ذهن است، پیشرفت قابل توجهی که در آن ماشین ها می توانند احساسات انسان را درک کنند و بر اساس آن درک، تعاملات اجتماعی داشته باشند.

منبع تصویر

همچنین سه مرحله هوش مصنوعی وجود دارد که هر کدام با توجه به اینکه چقدر توانایی‌های انسانی را تکرار می‌کند تعیین می‌شود. علیرغم مدت زمانی که این زمینه وجود داشته است، هوش مصنوعی در حال حاضر در اولین مرحله خود، هوش مصنوعی باریک است.

مرحله بعدی AGI است که سیستم هایی با هوش انسانی هستند که به طور انتزاعی فکر می کنند، استدلال می کنند و با موقعیت های جدید سازگار می شوند. بحث هایی وجود دارد که مدل های زبان AGI هستند، اما برخی می گویند که هر نشانه ای از تفکر یا استدلال انتزاعی از داده های آموزشی آن آموخته می شود.

هیچ سیستم موجود فراتر از هوش مصنوعی تئوری ذهن رشد نکرده یا به طور کامل از هوش مصنوعی باریک پیشی گرفته است، و خطوط زیادی وجود دارد که باید قبل از این اتفاق بیفتد.

برای تو

هر حس هوشمند بودن هوش مصنوعی را می توان به الگوریتم هایی نسبت داد که کارهایی را انجام می دهند که برای آن برنامه ریزی شده بودند. اما همانطور که گفته شد، همیشه مهم است که با روندها همراه باشید، به خصوص در مورد فناوری های کوتاه مدت با رشد بالا.

برای جلوتر ماندن از منحنی، این مسیر یادگیری مفید را با هر آنچه که باید در مورد هوش مصنوعی بدانید، بررسی کنید، از اخلاق هوش مصنوعی گرفته تا مشاغل جالبی که پیرامون هوش مصنوعی ساخته شده‌اند (و اولین کسی باشید که متوجه می‌شوید چه زمانی هوش مصنوعی واقعاً حساس می‌شود).